Liefde in tijden van oorlog

Onze jongens en hun verzwegen kinderen in de Oost.

Tijdens de koloniale oorlog 1945 -1949 onderhielden tal van Nederlandse soldaten in Nederlands-Indië seksuele contacten met lokale vrouwen. Niet zelden werd hieruit een kind geboren. Liefde in tijden van oorlog is het eerste boek over dit uiterst gevoelige onderwerp. Vanaf 1945 stuurde Nederland 120.000 militairen naar Nederlands-Indië. Na hun vergeefse strijd tegen de Indonesische onafhankelijkheid keerden de manschappen vanaf 1949 terug naar huis. Daar trouwden de meeste van deze jonge mannen en stichtten een gezin. Velen verzwegen daarbij dat ze al vader waren: onze jongens hadden in Indonesië naar schatting duizenden zwangere vrouwen en half-Nederlandse kinderen bij hun moeders achtergelaten. Vanwege hun lichte huid liepen deze ‘bezetterskinderen’ in het nieuwe Indonesië de kans op vijandige reacties. Hoe kan het dat alle betrokkenen zoveel jaar lang hun lippen stijf op elkaar hebben gehouden? Aan de hand van uitvoerig historisch onderzoek en gesprekken met betrokkenen beschrijven Annegriet Wietsma en Stef Scagliola nu in Liefde in tijden van oorlog een aspect van de Nederlandse koloniale geschiedenis waarvoor alle partijen tot nu toe de ogen gesloten hielden: seksualiteit in het leger, verboden liefdes en ongewenste zwangerschappen, en de lange zoektochten van deze verzwegen kinderen naar hun onbekende Nederlandse vaders.