De zang der Sirenen
G.J. de Vries

Boeiend en gevarieerd beeld van thema’s uit de klassieke Griekse literatuur. De bundel begint met een beschouwing over de zang der Sirenen, door Homerus in de Odyssee als betoverend mooi, maar levensgevaarlijk beschreven. Daarna stelt de auteur dat het niet juist is wanneer men beweert dat gevoel voor natuurschoon pas inde achttiende eeuw is ontstaan: de Grieken hebben het eveneens gekend, net zoals ze de verlokking van de wijde verte hebben gekend. Naast beschouwingen over o.a. de betekenis van de lach in de Griekse Oudheid, de wijsheid in een feestlied van Pindarus, de miskenning door velen van Plato, en de actualiteit van een in de Renaissance incompleet teruggevonden geschrift over de literaire theorie uit de eerste eeuw na Christus, wordt de bundel afgesloten met een essay over de klassieke achtergrond van een vergelijking in Gorters Mei.