Paul Citroen 1896-1983; tussen modernisme en portret

In de jaren ’20 bevond Citroen zich in het hart van de modernistische kunst in Berlijn. Als medewerker van galerie Der Sturm en later als leerling aan het Bauhaus kwam hij in contact met de grootste kunstenaars van zijn tijd, onder wie Itten, Klee en Kandinsky. Toen Citroen in 1935 naar Nederland kwam, bleef hij het modernisme steunen en propageren. In zijn eigen werk zou hij zich vanaf die tijd gaan specialiseren in het portret, een genre dat hij vanaf het begin van zijn kunstenaarsloopbaan beoefende.

In dit boek wordt een geslaagde poging gedaan de ogenschijnlijke tegenstelling tussen ‘Citroen de modernist’ en ‘Citroen de portrettist’ te verklaren vanuit zijn eigen visie op de kunst en het kunstenaarschap.