De vier wezen
Alet Schouten

In het jaar 1860 is het dorp al zes straatlantaarns rijk. Het weeshuis staat echter op instorten. Het dorp moet zich de ogen uit hun hoofd schamen, volgens de burgemeester. De gemeenteraad besluit de wezen uit te besteden in het dorp. Met de kleine kinderen gaat dat vlot, maar met de vier oudste, doorgewinterde wezen, gehard in het kwaad en voor niemand bang, gaat het niet zo gemakkelijk. Toch krijgen ze een plaats in de wereld buiten het weeshuis en dat is voor elk van hen moeilijk. Want vier wezen in zijn eentje is een verschoppeling. Wie de vier wezen leest, krijgt een doorsnee, krijgt een doorsnee van een dorpsleven in de jaren zestig van de negentiende eeuw, gezien door de ogen van vier jonge verschoppelingen die een plaats in de samenleving bevechten. Ontroerend en spannend.