La sexualité en Islam
Abdelwahab Bouhdiba

Poser la question du sens de la sexualité c’est finalement poser la question du sens de la création, c’est-à-dire à la fois celle du sens de Dieu et celle du sens de l’homme. Car l’homme est le seul être pour lequel pareille question peut avoir un sens. Tout finalement en Islam tourne autour de la question du sens, perçu comme impulsion vers l’érotique et inspiration spirituelle à la fois. C’est justement ce sens repéré à travers le lyrisme de la vie et la volonté d’assurer dans la tendresse conjugale le dépassement de soi qui apparaît aujourd’hui en déperdition et qu’il s’agit de retrouver. ” Le modèle islamique se présente comme une synthèse harmonieuse et un ajustement permanent de la jouissance et de la foi. Mais cette synthèse a-t-elle jamais été réalisée autrement qu’en idée ? Ne s’agit-il pas plutôt d’une harmonie régulatrice, d’un idéal à atteindre plus que d’un modèle réel ? Penser le sexuel et le sacral dans leurs relations réciproques, telle est l’ambition de cet ouvrage, enrichi de nombreuses références littéraires. Il a été publié pour la première fois en 1975 dans la collection Sociologie d’aujourd’hui dirigée par Georges Balandier, la pertinence de son analyse reste toujours d’actualité.

De vraag stellen naar de betekenis van seksualiteit, is uiteindelijk de vraag stellen naar de betekenis van de schepping – dat wil zeggen zowel naar de betekenis van God als naar die van de mens. Want de mens is het enige wezen voor wie een dergelijke vraag zinvol kan zijn. Alles draait in de islam uiteindelijk om de kwestie van betekenis, opgevat als zowel een impuls naar het erotische als een spirituele inspiratie.

Het is juist deze betekenis – herkenbaar in de lyriek van het leven en in de wil om zichzelf in de tederheid van het huwelijk te overstijgen – die vandaag de dag in verval lijkt en die herontdekt moet worden. Het islamitische model presenteert zich als een harmonieuze synthese en een voortdurend evenwicht tussen genot en geloof. Maar is deze synthese ooit anders dan als idee verwezenlijkt? Gaat het niet eerder om een regulerende harmonie, een ideaal om na te streven, eerder dan een werkelijk model?

Het doel van dit werk is om het seksuele en het sacrale in hun wederzijdse relatie te doordenken, verrijkt met talrijke literaire verwijzingen. Het werd voor het eerst gepubliceerd in 1975 in de reeks Sociologie d’aujourd’hui onder leiding van Georges Balandier. De relevantie van de analyse blijft tot op vandaag actueel.