Mao’s paradise
Stefan Hammer

Stefan Hammer’s reizen door China hebben een indrukwekkende blik op het stedelijke leven in dat land opgebracht. Zijn foto’s zijn voornamelijk in Shanghai, Beijing, Suzhou, Tianjin en Hong Kong genomen. Hij voelt zich op eenzelfde wijze aangetrokken tot de ultramoderne, enorm kapitalistische delen van de bloeiende megasteden als tot de wijken die dreigen te worden afgebroken. Hoe goed zijn de Chinezen in het vinden van hun eigen identiteit, die nog steeds wordt bepaald door de propaganda van vroeger maar tegelijkertijd wordt beïnvloed door het ‘wonder’ van de consumptiemaatschappij? Zijn beelden weerstaan alle vormen van de al te vereenvoudigde ideologisering. In plaats daarvan stellen zij verwarrende vragen die onze stereotypes over de Chinese maatschappij omver werpen en de waarnemer uitdagen om elk detail in de foto’s goed te bekijken. Scepcis tegen globalisering is voelbaar in deze alledaagse fragmenten. De menselijke maat is een algemeen thema dat door de hele serie loopt. Stefan Hammer toont ons een beeld van deze Chinese megasteden dat bestaat uit gefragmenteerde details en laat representatieve overzichten achterwege. De kijker wordt uitgedaagd om zich voor te stellen hoe het leven daar is. Hammer plaatst orde en chaos, kleurigheid en saaiheid, helderheid en mysterie naast elkaar en veroorzaakt hiermee een achtbaan van tegenstrijdige emoties. We denken dat we iets van het hedendaagse China hebben begrepen, maar in het volgende moment moeten we dit geloof loslaten. De grote kwaliteit van Hammer’s werk ligt in zijn vermogen om inzicht te bieden zonder het onderliggende mysterie prijs te geven.

Stefan Hammer’s travels through China have yielded an impressive glimpse into urban life in that country. His photos were mainly taken in Shanghai, Beijing, Suzhou, Tianjin and Hong Kong. He is equally drawn to the ultra-modern, massively capitalist parts of the thriving megacities as to the neighborhoods in danger of being demolished. How good are the Chinese at finding their own identity, which is still defined by the propaganda of the past but at the same time influenced by the ‘miracle’ of the consumer society? His images resist all forms of oversimplified ideologisation. Instead, they ask perplexing questions that subvert our stereotypes about Chinese society and challenge the observer to examine every detail in the photographs. Skepticism against globalization is palpable in these everyday fragments. The human dimension is a common theme that runs throughout the series. Stefan Hammer shows us a picture of these Chinese megacities that consists of fragmented details and omits representative overviews. The viewer is challenged to imagine what life is like there. Hammer juxtaposes order and chaos, color and dullness, clarity and mystery, creating a roller coaster of conflicting emotions. We think we have understood something about contemporary China, but in the next moment we have to let go of this belief. The great quality of Hammer’s work lies in its ability to offer insight without revealing the underlying mystery.