Het brullen van de stier

Beschavingen ontstaan, bereiken een hoogtepunt en gaan ten onder. Ze laten sporen na. Soms verstrijken er duizenden jaren eer die sporen worden ontdekt. Dan ontmoet de moderne mens de medemens uit een lange voorbije tijd. Het Middellandse Zee gebied is rijk aan resten van ondergegane culturen. 3500 jaar geleden kwam er plotseling een eind aan de verfijnde Minoïsche beschaving op Kreta door een natuurramp op het 100 kilometer noordelijker gelegen eiland Santorini. Aardbevingen waren in het eilandengebied een bekend verschijnsel. Men noemde ze ‘het brullen van de stier’ want de stier was het symbool van de kracht van Moeder Aarde. Maar rond 1500 vóór Christus werd het ‘brullen van de stier’ gevolgd door een ongekend zware vulkaanuitbarsting, waardoor het grootste deel van Santorini onder de zeespiegel verdween. Enorme vloedgolven teisterden Kreta. Wie daartoe nog de kans kreeg vluchtte naar gebieden die niet onder de asregens werden bedolven.