Het lichte oog huilt kleuren
Frederique van Rijn

Lucebert/ Remco Campert

Na acht jaar in Spanje te hebben gewoond, keerde Frederique van Rijn (1982) in 2014 terug naar Amsterdam. Van 1 februari t/m 1 juni 2016 verbleef zij als ‘artist in residence’ in het Luceberthuis in Bergen.

De dichter en kunstenaar Lucebert (1924-1994) is nog steeds voelbaar en zichtbaar aanwezig in zijn woonhuis/atelier dat sinds zijn overlijden in 1992 onveranderd is gebleven. Het inspireerde haar tot het maken van collages van landschapsfoto’s van de omgeving van Bergen gecombineerd met foto’s van details in het huis en atelier: verfspatten, détails uit etsplaten, schilderingen op muren, penseelstreken, maar ook objecten (bijvoorbeeld zijn doosje pijptabak) of beeldelementen uit zijn schilderijen. In deze serie gaan haar foto’s van Luceberts leefomgeving een soms surrealistische dialoog aan met de stoffelijke getuigen van zijn leven en werk.

In samenwerking met haar grootvader, de dichter Remco Campert (1929), heeft zij de serie tot een hommage aan Lucebert gemaakt. Campert koos bij elke collage een passende dichtregel uit het oeuvre van zijn vriend en mede-Vijftiger Lucebert.

Remco Campert schreef speciaal voor het boek een gedicht over het schilderij ‘Madame’ van Lucebert, dat in zijn bezit is en waarvan Frederique een belangrijk detail heeft gebruikt voor haar collage ‘het lichte oog huilt kleuren, het lijmt bloemen’. Joke de Wolf (kunsthistoricus Trouw, De Groene Amsterdammer) schreef de inleiding van het boek.