Groeten van Rottumerplaat
Jan Wolkers

Toen ik langs de oostelijke kant van het eiland naar de Noordzee liep zag ik dat het water op een vreemde manier in beweging was. Het kolkte en rimpelde en soms trokken er strepen van dik water over het oppervlak. En toen gebeurde het ineens. Ze sprongen bij tientallen tegelijk boven het water uit. Grote zilverkleurige gepen. Ik schrok ervan. Want het waren geen dartele sprongen boven dat zoute water uit. Het leek wel of ze door een enorme angst gedreven hun element wilden ontdekken. Wild en onbeheerst.

In de week van 17 tot 24 juli verbleef Jan Wolkers op uitnodiging van de Vara op het eiland Rottumerplaat, dat voor korte tijd inderdaad een onbewoond eiland was omdat de mensen van Rijkswaterstaat die er werken en bivakkeren met vakantie waren. Op dit zandrif van nog geen 6 kilometer lang en nog geen 500 meter breed voor de kust van Groningen, hield hij een dagboek bij van zijn avonturen in dit ontstellend mooie maar bedreigde paradijs.