Rome’dam een avontuur met Rotterdamse beelden

In ROME’DAM zijn een immens aantal afbeeldingen van kunstwerken uit de buitenruimte van Rotterdam aan elkaar geregen tot een stripverhaal. De kunstwerken praten in dit beeldverhaal tegen de lezer, maar communiceren ook met elkaar. De beelden, monumenten, gevelversieringen, muurschilderingen en sporadisch een gebouw, worden ‘menselijk’ en doen zelf een boekje open over wat ‘zij’ van de stad vinden.

Het boek is als een enorme puzzel, waarin esthetiek, goed of slecht of tijdelijk, totaal irrelevant worden. Als in een soort kabelbaan beleeft de lezer een tijdreis, zwevend door de havenstad. De verschillende kunstwerken uit alle decennia zijn (indirect) een reflectie of reactie op deze telkens veranderende stad. De lezer krijgt een indruk van de weelde van Rotterdam. Dat dé havenstad een grote ‘rijkdom’ heeft en dat je daarvoor niet helemaal naar Rome hoeft met al z’n pracht. In de Romeinse tijd stond er een toltoren aan de Rotte bij de Crooswijksebocht ter hoogte van de Algemene Begraafplaats Crooswijk. Men kan dus wel stellen dat de kiem van de stad hier ligt en niet in het verhaal van Rotta uit circa de tiende eeuw, op de plek van de Markthal. U kunt ironisch aannemen dat zonder Rome uiteindelijk, eeuwen later omstreeks 1270, geen dam in de Rotte werd gelegd op de plek waar het riviertje de Hoogstraat kruist. En zonder een dam geen Rotterdam.