Eindelijk buiten; filosofische stadswandelingen
Ann Meskens

‘Laat me maar wandelen. Het denken volgt wel,’ aldus de filosofe en zelfverklaard ‘freewheelend ethica’ Ann Meskens. Terwijl ze wandelt door haar stad komen de filosofische kwesties aangewaaid vanuit de straten, steegjes, marketen en pleinen. Soms argeloos futiel, soms diep ernstig. Alles kan begin zijn van een bespiegeling: een kind dat zich haast op weg naar school, een gestolen kus van een piepjong paartje op een plein, een vrouw aan de overkant die doet denken aan een dierbare overledene. Zo loop je nog monter buiten op straat, zo loop je de binnensteden van jezelf in. Zo ben je nog onderweg maar een toekomstig doel, zo zit je verstrikt in een intiem gevoelsparcours dat bovenal vroeger oproept, tot inde vroegste kindertijd.