Architectuur en stedebouw in Zuid-Holland 1850-1945

Dit boek geeft een gevarieerd beeld van de architectonische en stedebouwkundige ontwikkelingen in Zuid-Holland tussen 1850 en 1945 (aan Den Haag en Rotterdam zijn afzonderlijke delen gewijd). In deze zeer verstedelijkte provincie werd tijdens de Industriële Revolutie zowel binnen de historische stadskernen als daarbuiten voor het eerst op grote schaal industrie en woningbouw gerealiseerd. Daarbij deden zich op het platteland agrarische ontwikkelingen voor. Verschillende typen boerderijen worden besproken, evenals de kassen- en bloembollencultuur die rond de eeuwwisseling opgang maakte. Ook de lange waterstaatkundige traditie wordt belicht. Bruggen en waterwegen spelen een belangrijke rol bij de infrastructuur: molens en gemalen zorgen voor het juiste waterpeil. Deze karakteristieke elementen typeren het Hollandse landschap. Actueel en historisch kaart- en fotomateriaal verduidelijken de beschreven veranderingen die hebben geleid tot een provincie met een grote diversiteit in de stad en op het platteland.