Om het joodse kind
Elma Verhey

In 1944 werd besloten dat de Joodse ouders van kinderen die waren ondergedoken, uit de ouderlijke macht moesten worden gezet en dat de voogdij over de kinderen in handen zou komen van de Voogdijcommissie Oorlogspleegkinderen (OPK). In 1945 werd de wet Oorlogspleegkinderen rechtsgeldig. Joodse ouders verloren definitief de zeggenschap over hun kinderen. Hiermee ontstond een drama dat tot 1949 zou voortduren.

‘Om het Joodse kind’ (1991) is een verslag van de strijd om voogdij na de Tweede Wereldoorlog over Joodse oorlogspleegkinderen zoals die gevoerd werd tussen Joodse en niet-Joodse organisaties. Nederland bleek lang niet zo pro-Joods te zijn als aanvankelijk werd gedacht. Veel christelijke gezinnen die Joodse kinderen opnamen om onder te duiken misbruikten de situatie om deze kinderen te bekeren en in bezit te houden. Joodse overlevenden van de Holocaust en hun kinderen werden opnieuw vernederd. Sommige ouders zouden hun kinderen pas vele jaren later terugzien, niet als Joden maar als streng gelovige christenen.