Onze laatste kans
Konrad Lorenz

Blauwdruk van een menselijk toekomst.

Konrad Lorenz, de grondlegger en pionier van het vergelijkend gedragsonderzoek bij mens en dier, trekt de consequentie uit de waarschuwende bespiegelingen van zijn vorige boeken: de mensheid is bezig haar eigen graf te graven.
Lorenz confronteert zijn lezers niet met abstracte theorieën of vage ideologie. Hij drukt ze daarentegen met de neus op de feiten en wijst steeds weer op de eigen medeverantwoordelijheid voor de dreigende verontmenselijking van onze maatschappij.
Op basis van zijn natuurwetenschappelijke bevindingen waarschuwt hij niet alleen voor de ondergang van de mensheid als soort, maar vooral ook voor het teloor gaan van alles wat ‘menselijk’ en wezenlijk is – de normen en waarden van onze beschaving.
Lorenz legt niet slechts de vinger op de wonde plekken, hij zoekt ook naar de oorzaken van het verval, stelt een diagnose aan de hand van de ziekteverschijnselen van onze maatschappij en geeft richtlijnen voor mogelijke voorzorgsmaatregelen en behandeling.
Opvoeding van de jeugd tot inzicht in de wederzijdse betrekkingen tussen de uiterlijke werkelijkheid en de onderzoekende mens zal de mensheid kunnen redden van een dreigende ondergang.
Geen doemdenken, maar een optimistische boodschap van een man, die vanuit zijn natuurwetenschappelijke achtergrond terecht bezorgd is voor het voortbestaan van de mensheid en de universele menselijke waarden.