De oorspronkelijke I Ching
Alfred Huang

De I Ching is een boek met veel diepgang. Oorspronkelijk was de I Ching een handboek voor waarzeggerij, maar nadat Confucius (ca. 500 v.Chr.) en zijn volgelingen er commentaar bij hadden geschreven, werd het bekend als een werk vol oude wijsheid. De I Ching verklaart niet alleen het heden, maar geeft ook aan welke mogelijkheden er in de toekomst zullen zijn, en geeft daarbij tevens advies over wat men moet doen of laten om voorspoed te bewerkstelligen en tegenslag te vermijden.

Hierbij blijft de vrije wil wel een belangrijke rol spelen. Het advies is gebaseerd op allesomvattende waarnemingen van dc natuurwetten door dc oude wijzen en hun ervaring met het principe van oorzaak en gevolg. Vele westerse edities van de I Ching zijn helaas verre van volledig en betrouwbaar. Op zijn best zijn ze niet meer dan een commentaar, een verhandeling, of een uitleg van de I Ching, maar niet de I Ching zelf.

Elke vertaling hoort een directe en getrouwe weergave te zijn van de oorspronkelijke taal en de oorspronkelijke tekst, anders is het geen goede vertaling. Als westerse lezers de gedachte accepteren dat de I Ching een heilig boek is, zo stelt de daoistische meester Alfred Huang in zijn inleiding, dan verdient het eerbied en respect, en een vertaling die daarbij past. Huang legt met het wezen van de I Ching bloot. Het eeuwenoude handboek is dankzij zijn inspanning nu in zijn volle luister hersteld.